طبق اطلاع قبلی در کانال سروش دبیرستان، امتحان میان نوبت دوم درس ادبیات فارسی با نظارت معاونین آموزشی و دبیران در روز چهارشنبه هفتم اردیبهشت 1401 برگزار گردید
ادبیات هر ملتی، نماد فرهنگ و نشانگر حیات آن ملّت در عرصه ی تاریخ است. بیانگر تجربه ها، آداب و عادات، دین، اخلاق، سیاست و سایر جنبه های زندگی آنان است. ادبیات همپای حیات یک ملت به پیش می رود. دردها و درمان جراحات اجتماعی در ادبیات نشان داده شده. آیینه ی تمام نمای قلب و روح مردم یک جامعه است. شناخت ادبیات، شناخت گذشته و فرهنگ جامعه است.
چرا ما به ادبيّات علاقمنديم و چرا آثار ادبي را مي خوانيم؟ مهم ترين دليلي كه مي توان ذكر كرد، اين است كه ادبيّات همواره چشم ما را به روي دنيا باز يا بازتر مي كند. براي انسان خسته از مشكلات روزمره، ديگر خواندن يا شنيدن دستورالعمل هاي خشك و مستقيم اخلاقي ، فلسفي و . . . چندان جالب توجه نيست. چنين مطالبي براي او گيرايي چنداني ندارد. در عين حال مي داند كه بايد آنها را بياموزد. بايد از راه حل ها و آموزش هاي بزرگان عرصه هاي مختلف دانش و بينش بهره ببرد. او مثل كودكي نيازمند آموزش است، امّا همان گونه كه استاد زبردست با حيله هاي شيرين مطالب درسي لازم را به كودك بازيگوش و بي توجّه مي آموزد، ادبيّات نيز حكم استادي تردست را دارد كه آموزه ها و تجربه هاي متعدّد ديني و دنيايي را به او منتقل مي سازد.
